opgesloten in mijn aftakelende lichaam
moe en verdrietig van mijn eigen lijden
gulle eindigheid in besloten ruimte
verloren vrienden van vroeger
hoop op bevrijding van bezetting
van pijn en verdriet in overvloed
nu wachtend op een stem uit de toekomst
afscheid van achterblijvers in een dode ruimte
mijn kracht is weggeëbd en uitgeput
mijn denken wordt langzaam troebeler
ik snak naar pure liefde,warmte en licht
een pil die mijn afscheid in sterven verlicht
J.J.v.Verre 1985.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten