nu de ochtend is gevallen
kun je rustig verder gaan
als de kurken niet meer knallen
is de liefde van de baan
als je alles hebt gegeven
en de maan is weggegaan
komt de vijand weer tot leven
moet het eten blijven staan
wachtend op een nieuwe aanval
denkend aan je vrouw in nood
leunend op het lichaam naast je
bevend want je maat is dood
denkend aan de laatste kogel
biddend met de kracht der nood
fluitend als een snelle vogel
bloedend naar de heldendood
dromend in een nieuwe wereld
wachtend op een open poort
wetend dat die kogelregen
ook haar hart heeft doorboord
J.J.v.Verre 1972.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten