podium van vergeten goden
coulissen van versluierde mist
hemel van bewegende sterren
weten dat jij alles wist
wachters van geketende vrouwen
wespen in de avondlucht
waarop kan ik nog vertrouwen
mijn leven zweeft in vogelvlucht
de tijd is niet te vangen
eeuwen zijn voorbijgegaan
wolken aan een zwarte hemel
drijven nu voorbij de maan
het aardse is vergeten
mijn naam is weggegaan
energie komt weer tot leven
mijn lichaam kan gaan staan
1977.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten