in dit grote verlaten huis
voelt het niet zo pluis
krakende planken en deuren
ondefinieerbare geuren
flikkerende lichten
dreigende gezichten
ik loop op een houten trap
bevende benen bij elke stap
er klinken fluisterende stemmen
ik moet aan het duister wennen
op zolder hoor ik zacht koorgezang
schaduwen op de muur van de gang
ik blijf trillend van schrik staan
een spook in rook kijkt mij aan
sneller dan snel weggaan
de angst komt eraan
ik ren weg de straat op
mijn hart klopt in galop
ik durf niet om te kijken
niet van mijn pad te wijken
iets achter mij begint te rijzen
steeds luider gaat het krijsen
een schaduw van een reuze dier
briesend als een dolle stier
ik begin te zweven door de lucht
weet niet meer waar ik voor vlucht
mijn angst is weer verdwenen
mijn droom is daar beneden
ik wordt wakker op de vloer
voel me bezweet en stoer
kruip terug in mijn eigen bed
het spookhuis uit mijn hoofd gezet
J.J.v.Verre 1964.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten