Land van verdwenen bossen,van verdoemde aarde.Reiziger in een zwarte mist.Ontsloten aan het ziende oog,als overlevende op deze lichtloze dag.Luisterend naar gepiep en gebrom,lekkende kranen,fluisterende onzichtbare stemmen.
Badend in het stinkende zweet van waterloze hitte.
Lege koelkasten,geplunderde winkels en volle afvalbergen.Lege speeltuinen,vervallen kerken met overwoekerde begraafplaatsen.Een onherkenbaar spiegelbeeld van onbestemde vrees,dreigende ziekten,van ongewisse dood. Vijandige angsten in een muziekloze ruimte.Een zware lucht in deze vochtige onbewoonbaar verklaarde woning.Een leeg terras in deze stille stad geeft mij een geruisloze honger en een zilte dorst van continue wanhoop.De voelbare agressie loert in de beklemmende stilte van slapeloze nachten.Gekooide creativiteit,verloren vrienden,een kapotte radio,een oude telefoon. Een vergeten herinnering aan onherkenbare liefde.IJzige koude,stijve spieren en vergeten lust rekken de emotieloze dagen uit tot een lange pijnbank.Het leven is verlaten door vreugde en liefde.
Ik lijk wel terneergeslagen in dit onherkenbare lichaam.
J.J.v.Verre/Winsum-mei 1999.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten