----------------------..............................................................
wie zag haar staan
in de flarden mist
langs het tractorspoor
op die koude vroege ochtend
haar gelaat besmeurd
haar kleren gescheurd
haar ogen leeg en doods
haar blik bijna levenloos
de kwelling van het kwaad
had zich verstopt in die nacht
haar heimelijk opgewacht
geschopt en verkracht
haar vrouw-zijn ontmaagd
haar dromen verjaagd
haar veiligheid belaagd
haar liefde vervaagd
die nacht zou langer duren
dan de dagen van een jaar
veel nachtmerries te verduren
iedere man beangstigde haar
welke dader kan nog leven
met dit duistere schuldgevoel
wie kan zoiets vergeven
als men begrijpt wat ik bedoel
misschien alleen het meisje
in de lichtheid van het bestaan
zij kan het duister keren
leven en liefde voort laten gaan.
J.J.v.Verre/1997.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten