Westenwind.

het stormt in mijn hart
gelijk de wind door jouw haren
die je lange manen verward
zoals mijn liefde onervaren

jouw geur is vervlogen
in de woeste grijze lucht
mijn blik lijkt onbewogen
liefde die mijn hart ontvlucht

ik droom van warme stranden
met jouw lichaam aan mijn zij
ik heb het afgekeken
van verliefdheid buiten mij

ik sla een arm om je heen
en voel de warmte van binnen
ik druk mijn lust door je heen
en luister naar mijn zinnen

wind waait van buiten
mijn hart slaat op hol
ruimte met beslagen ruiten
niets is nu meer te dol

J.J.v.Verre/1972.

De Kolos van Rhodos.

reuze wachter in de nacht
die de strijd heeft volbracht

als wereldwonder ontproot
de havenpoort als moederschoot

toevluchtsoord in woeste baren
ontvlucht van duivelse zee gevaren

de reus is nu verdwenen
vervallen tot een hoop stenen

de materie werd langzaam ververst
in een andere gedaante geperst

nu is de toeristen schare
met een vliegtuig gevaren

de Kolos wordt herdacht
in wit stenen zonnepracht

J.J.v.Verre/Rhodos/2004.

Exit.

ik las in je ogen
geen wens naar
weder tederheid

ik hoorde in je stem
vreemde woorden
van ontluistering

ik las in je brief
met weinig zinnen
een antwoord

voor jou is
opnieuw beginnen
mijn tegenzin

ik wacht op mijzelf
in de benarde kilte
van verwarring en leegte

ik sluit mijn hart
in jouw afwezigheid
en wacht op verdriet

J.J.v.Verre/1973