Woordenspel.

gembersmaak in verkouden stuifmeel lucht
wierook damp in vervlogen avond lust
ik droom de man die jouw voeten kust

verzengende hitte in het hete zand
slangengif in gebeten liefdes wond
blaren op je verschraalde lippen mond

zweetlucht in versmeltende liefdeskoorts
hartstocht op een te steile helling
ik droom de man in die vertelling

ontlading in hemelse overgave
ik zoek de stem die jou kust
in zinneloos woordenspel verprutst

J.J.v.Verre.

Lentewind.

De lentelucht begroet mijn lentemorgen met lentezon. Een lentebloem vreest de nog koude nachten maar laat zich strelen door de beginnende lentedag. De lentezon veroorzaakt de lentekriebels en soms lentekoorts.

Het lenteloof luistert naar het lentelied dat spontaan in de lentetijd in mijn lentetuin te horen is. Het lentefeest kan beginnen als de lenteregen zijn laatste lente druppels heeft laten vloeien over de witte lenteklokjes. De zachte lenteadem streelt mijn gelaat en sluit mijn ogen en schept het lentebeeld als warme lente fantasie. Het lentegroen wordt opgesierd door een lenteroos die de lentebode is van het opvolgende jaargetijde.

Ik verblijd mijn geest met de prachtige lentetooi en laat deze lenteweelde zich met mij verbinden. Ik ben nu de lente en denk mijn woorden in lentezang die het bestaan verplant in een lentebeeld. De lentewind die mijn lente hart verwart.

J.J.v.Verre.

Oorlog.

------------Kapotgeschoten Wellse molen,4 dec. 1944.



er vliegt een vogel
hoog in de lucht
een torenklok luidt
in regenlucht


een druilerige dag
waarop alles mag
niemand is veilig
na het strijken van de vlag

de molenzwengel
die zijn wiel niet vindt
staat stil
bij nog zoveel molenwind

helpers weg
het oorlogsspel begint
niemand weet
waar de jager op zint

het leven kent
nog zoveel vragen
om zonder antwoord
de vijand uit te dagen


J.J.v.Verre/1982.

Lange nagels.

list van gestreelde passie
wapen van ongekende kracht
wie kan mijn huid beschermen
in die tintelige liefdesnacht

je groenige priemende ogen
met je bleke strakke gelaat
je lippen krulde een beetje
je leven was hol en desolaat

ik kuste je bleke borsten
voelde honderden vingers vlug
je spinde van erotisch verlangen
met je tentakels op mijn rug

ik voel diepe gekrabde wonden
de angst overwint mijn lust
los van omsloten monden
een tijgerin die mij had gekust

J.J.v.Verre.

Vrijheid

vrij zijn als een vogel
hoog in de lucht
zweven over stranden
in duikende vlucht

opnieuw worden geboren
in de zilte lucht
omspan ik mijn aarde
in krijsend gerucht

vrijheid kent geen tijd
van aarzeling voorbij
ik voel het en beleef het
en geef het aan jou
voor ons allebei


J.J.v.Verre.