Natuurkracht

storm in dansende golven
die bruisend wit schuim
over geribd strand blaast

woest stuivend zand
waar meeuwen vluchten
schreeuwend in grijze lucht

harde wind bespeelt
stoere vlaggenmasten
met klepperende lijnen

striemend zand verblindt
half dichtgeknepen ogen
onder een wollen muts

voetstappen verdwijnen
onder een verse laag
opgejaagd silicium

blijf staan, stil staan
verwacht de macht
van deze natuurkracht

gevoel deze dag
als ware blijdschap
dat ik nog leven mag


J.J.v.Verre.

Levenslang

niet alles blijft donker in de nauwe cel
witte wanden zoeken het spaarzame licht
tussen de dag en de stralende buitenlamp
die het kleine raam amper kan doorlaten

geprojecteerde tralies die de muur beschaduwen
en de trigger vormen van nare gedachten
die blijven rondspoken in mijn verstilde hoofd
waar wachten op vrijheid niet meer wordt geteld

eenzaamheid is een zijnstoestand van onmacht
die het verdwaalde lichaam in ruimtetijd verward
levens worden gespaard door levenslange straf
dood is niet wreder als je zolang wachten mag


J.J.v.Verre.