maandag 29 december 2008
De maan
een dronken man uit Koog aan de Zaan
keek omhoog en zag haar staan
een voorbijganger sprak hem aan
waarde heer ik zie u staan
schijnt daar de zon of toch de maan?
de tijd verglijdt in mijn bestaan
licht en donker zijn weggegaan
het licht in mijn geest is uitgegaan
de nacht is over ik moet weer gaan
vanmorgen scheen de zon dus nu de maan
indien ik nog langer blijf staan
groeit de twijfel over haar bestaan
J.J.v.Verre 1966.
Boomstammen
wezenloze gestrekte gestalten
uitgeteld in omgevallen kracht
stapel van stil wachtende stammen
liggend in een houten gareel
doorgesneden woudreuzen
huilend in druipende hars
toekomstige planken of masten
geschapen voor het scheppende
takken ontbindend in de rottende aarde
wortels voortlevend in verwondering
weten dat het vorige leven is vergeten
ontboste ruimte in verlichting
J.J.v.Verre 1967.
zaterdag 6 december 2008
Serveerster
goud glinsterende manen
boven zwart fluwelen kraag
je bleke sproeten gelaat
met fonkelende blauwe ogen
jou met dienblad zien balanceren
op het drukke duin terras
geeft mij Vlielands schoonheid
op een presenteerblaadje
verstopt achter een boek
het hart kloppend in je broek
voedt een koel glas bier
je fantasie met wild plezier
mooiste meisje van dit eiland
zingt rond in mijn verliefde hoofd
haar lijf en knappe gezichtje
heeft mij van lef beroofd
volgende keer wat langer
verblijven in dit eiland paradijs
helaas vertrekt straks mijn boot
zonder afscheid op deze reis
1969
Libel
gouden toverfee
in de laagstaande zon
vliegende danseres
aan de waterkant
sprookjes insect
uit een plaatjesboek
je beweeglijke kop
met grote facet ogen
prachtig kleurend lijfje
met je glazen vleugels
paring in tandemvlucht
in de hese ochtendlucht
trillende vleugels van koude
snakkend naar zonneschijn
door jou is mijn liefde gevuld
vol van emotie en blijheid
1970.
Foto libel: Natuurfotografie Victor Bos
http://w.w.w.victorbos.nl
dinsdag 2 december 2008
Reïncarnatie
podium van vergeten goden
coulissen van versluierde mist
hemel van bewegende sterren
weten dat jij alles wist
wachters van geketende vrouwen
wespen in de avondlucht
waarop kan ik nog vertrouwen
mijn leven zweeft in vogelvlucht
de tijd is niet te vangen
eeuwen zijn voorbijgegaan
wolken aan een zwarte hemel
drijven nu voorbij de maan
het aardse is vergeten
mijn naam is weggegaan
energie komt weer tot leven
mijn lichaam kan gaan staan
1977.
Zeepbel
glazige bellen ballen
ontsproten uit een schoot van zeep
deukbaar en vervormend
geblazen en dansend in de wind
kleurig als de regenboog
reuzen bel in hoepel
sluit mij in je bellen sap
verklein mij tot een foetus
ontploft en overlevend
blaas me in je bellenspel
spat uiteen in treurnis
wachtend op een nieuwe bel
bellen vlucht in wording
blaas me weg als een veer
spat uiteen opgeblazen trots
bellen zo groot en toch teer
1984.
Abonneren op:
Posts (Atom)