Winterlandschap.

witte pracht in poeder vacht
betovering na winternacht
het groene gras verstopt
als wintermantel ontpopt

toverwerk in winter macht
wie ben jij met deze kracht
speel met mij die kou veracht
zonnestralen glinsteren zacht

witte wereld om mij heen
boom noch plant zijn alleen
een vlokje danst daar blind
vredig in de koude wind

vogels vliegen daar voorbij
contrast in witte bomenrij
winter in koude stilte verwekt
met hemelse sneeuw bedekt

J.J.v.Verre.

De Toverspiegel

poort tot ongekende visie
als spiegel vermomd

als glas geschapen
uit gesmolten toversteen

met zilver beplakt
in gouden lijst omhuld
met ornamenten gekruld

zie ik het beeld van een man
die ik niet plaatsen kan

uit de spiegel getreden
mijn geest overreden
mijn lichaam vertreden

denk ik in mijn droom
mijn vader of zijn zoon

wie ik niet ben geweest
mijn beeld is een geest

die de spiegel is ontvlucht
met toverkracht bevrucht

J.J. van Verre/1999.

Rollator.

achterblijver in de vijver
van lopend geluk
wie stelt mij op de hoogte
van verjaarde dagen?

pijnlijke heupen en knieën
worstelend op deze gang
verjaardagen en namen
uit mijn hoofd verdwenen

vergeten gezichten
van lieve vrienden
strijdend tegen de ziekte
in het vroege voorjaar

een domme uitglijer
op weg naar de bingo
die steun ontbeerde
van mijn tanende armkracht

pijnlijke botten
aan mijn ondervoede torso
heen en weer geschud
op die nare brancard

wachtend voor de lift
mijn ogen gericht
naar het recente verblijf
in kamer 14

de dokter staat
nog in de open deur
hij draagt in zijn tas
de ongeschreven brief

die de mijn ziekte
zal verhalen
met de letters
van een dodelijke vulpen

niet meer reanimeren,
alleen pijnstilling
de duisternis
wil geen licht toelaten

mijn rollator blijft staan
zal niet meegaan
als symbool van
achteruitgaande vooruitgang

rollende achterblijver
wacht op nieuwe taak
oude benen steunen
breuken te voorkomen

J.J.v.Verre/1996.

Achter ijzerdraad.

gevluchte aardbewoners
in gescheurde tenten
dorstig en ondervoed
opgesloten in niemandsland

troosteloos in wanhoop
verward in angst
leunend op de liefde
uit een ver verleden

verscheurde gezinnen
in verdriet en verloren hoop
moe van oorlogsellende
opgesloten achter ijzerdraad

ben ik een mens in deze wereld
verschopt en opeengepakt
in de troosteloze omgeving
van een vluchtelingenkamp

wie is mijn naaste in deze hel
wie is mijn stem in het kosmische web
met wie in mij ben ik verbonden
help ons om samen een te zijn.

J.J.v.Verre/1989.

Opsporing verzocht.

----------------------..............................................................
wie zag haar staan
in de flarden mist
langs het tractorspoor
op die koude vroege ochtend

haar gelaat besmeurd
haar kleren gescheurd
haar ogen leeg en doods
haar blik bijna levenloos

de kwelling van het kwaad
had zich verstopt in die nacht
haar heimelijk opgewacht
geschopt en verkracht

haar vrouw-zijn ontmaagd
haar dromen verjaagd
haar veiligheid belaagd
haar liefde vervaagd

die nacht zou langer duren
dan de dagen van een jaar
veel nachtmerries te verduren
iedere man beangstigde haar

welke dader kan nog leven
met dit duistere schuldgevoel
wie kan zoiets vergeven
als men begrijpt wat ik bedoel

misschien alleen het meisje
in de lichtheid van het bestaan
zij kan het duister keren
leven en liefde voort laten gaan.


J.J.v.Verre/1997.

Baby.

geen winterslaap
gij koningsaap

wiens bestaan wordt behoed
wiens leven nog groeien moet

met een reinheid als een vuur
in het brandend uur

van verlossing nabij
hoor je mij?


J.J.v.Verre/1974.

Wensmuis.

in het diepste donker
van een zwaar bewolkte nacht
kneep ik mijn ogen samen
om meer te kunnen zien
van het onbelichte

een gepiep uit de duisternis
gaf mijn verwarring nieuwe energie
een muis in het donker
het licht van een vallende ster
ik wist het niet meer
maar wilde een wens doen

er doemde een wensgedachte
uit het benevelde bewustzijn op
een lucide moment in mijn hoofd
dat moest ik vasthouden

er dwarrelde een zin omhoog
tegen de zwaartekracht in
mijn denken werd opeens glashelder
het nu en net werd op zijn plek gezet

een volle afgemeten zin
rolde over mijn lippen
mijn beschonken spraak stamelde:
het was een.....wensmuis

J.J.v.Verre/1971.

Luisterbericht.

vergeet mij niet
stuur je lichaam terug
naar die plaats in de ruimte
waar ik wachten mag

als sterrenstof zul je fonkelen
aan het zilveren firmament
je zal mijn blik verblinden
wanneer jij je stralen zendt

je wezen nooit vergeten
in mijn innerlijk weten
verplaatst in vele genen
wachtend door de eeuwen

het leven duurt maar even
in verbondenheid gebleven
vertaald in liefdes zinnen
om kosmisch te beminnen


ik luisterde net nog zo even
je stem is nog gebleven
als hemels luisterbericht
op mijn mobiele hart gericht

J.J.v.Verre/2001

Het kippenhok

mijn vriendin zit in een kippenhok
met bruine Barnevelders
zij zit hier niet zelf op stok
maar slaapt gelukkig elders

jonge hennen pikken in haar tenen
nagels zonder lak van kleur
verdwaald mais door zon beschenen
voel ik die speciale liefdesgeur

het ei wordt bebroed in mijn hart
door gekakel en gefladder verward
denkend aan die liefdevolle nacht
van tederheid zo pril en zacht

J.J.v.Verre/mei 2009.

Depressie.

Land van verdwenen bossen,van verdoemde aarde.Reiziger in een zwarte mist.Ontsloten aan het ziende oog,als overlevende op deze lichtloze dag.Luisterend naar gepiep en gebrom,lekkende kranen,fluisterende onzichtbare stemmen.
Badend in het stinkende zweet van waterloze hitte.
Lege koelkasten,geplunderde winkels en volle afvalbergen.Lege speeltuinen,vervallen kerken met overwoekerde begraafplaatsen.Een onherkenbaar spiegelbeeld van onbestemde vrees,dreigende ziekten,van ongewisse dood. Vijandige angsten in een muziekloze ruimte.Een zware lucht in deze vochtige onbewoonbaar verklaarde woning.Een leeg terras in deze stille stad geeft mij een geruisloze honger en een zilte dorst van continue wanhoop.De voelbare agressie loert in de beklemmende stilte van slapeloze nachten.Gekooide creativiteit,verloren vrienden,een kapotte radio,een oude telefoon. Een vergeten herinnering aan onherkenbare liefde.IJzige koude,stijve spieren en vergeten lust rekken de emotieloze dagen uit tot een lange pijnbank.Het leven is verlaten door vreugde en liefde.
Ik lijk wel terneergeslagen in dit onherkenbare lichaam.

J.J.v.Verre/Winsum-mei 1999.

Het Journaal.

om een minuut vóór achten
is nog veel onheil te verwachten
nadat het journaal is verstreken
is de rampspoed weer geweken

hoe vluchtig is ons besef
van ellende en verdriet
vluchtelingen ver weg
die je waarneemt maar niet ziet

hoe weinig zijn we echt verbonden
met die slachtoffers en gewonden
het continue oorlogsgeweld
heeft onze emoties geveld

we verwachten nu blije dingen
kandidaten die elkaar bezingen
met kaas en wijn op de bank
voelen we ons weer vrij en frank


J.J.v.Verre/2006

Blonde Tarantella

duizelig van je dansende lichaam
draaiend als blonde liefdes spin
gevangen in je onzichtbare web

verdronken in je mooie ogen
verliefd op je warme lach

geketend aan je zwoele lippen
genietend van je zonnige stem

verbijsterd door je bergachtige passie
bevrijd uit je omklemmende tederheid
verenigd door uitputtende liefde

opgewekt door je lieve woorden
uitgerust door ontspannenheid

gemarteld door je afwezigheid
gekweld door pijnlijke prikkels

verlaten door je havenloze schip
vergeten door je dolende gedachten
verraden door je vroegtijdige sterven

verkrampt door pijn in herinnering
terneergeslagen in eenzaamheid

weemoed bij het lezen van deze woorden
huilend in de spiegel van mijn verleden


J.J.v.Verre/1976.

Rommelkamer

koekoeksklok
in hondenhok

doos met bestek
in druiprek

aktetas
op matras

plastic zwaard
in hobbelpaard

veel snuisterijen
donkere schilderijen

lampenkap
op doedelzak

ansichtkaarten
bontstaarten

tafelvoetbalspel
oude tafelbel

sentimenten loslaten geeft gemak
alles kan in de vuilnis stortbak

1977.

Boeren bruiloft

lange smalle tafels
gegroepeerde kavels
gebloemde jurken
naast stijve hurken.

wandstaltige borsten
gerookte worsten
gebraden haantjes
gebakken kaantjes.

de geur van de smid
vlees aan het spit
de smaak mag dralen
langs de vele schalen.

wijn in grote bekers
boeren en kwekers
dronken muziekanten
duistere trawanten.

plompe vrouwen
deftige pauwen
bruidegom en bruid
wie lacht ze uit?

getrouw en gebonden
bruid ongeschonden
bruiloft onstuimig feest
getuige is een beest.

bruid innig gekust
ruzie nog gesust
kapers op de kust
geen nacht meer rust.

1979.

Sterven

door het sleutelgat van het ziek zijn

zie ik mijn eigen lichaam

als iets wat onzekerheid kent.

mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.

ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.

mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.

ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,

de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.


uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.

Luchtkasteel

opgeblazen plastic pop
in rood verlichte eros shop

met volle rode pruil mond
met dildo’s op de achtergrond

welke hongerige geile man
wil zo’n gat zodra dat kan

maatje groot of liever klein
met die borsten is het fijn

haarkleur bruin of liever blond
lekker donker met dikke kont

haar schede dynamisch op bed
in trilstand vijf of zes gezet

ik voel me nu gaan draaien
in de wereld om mij heen

een virtuele vrouw te naaien
met dit speeltje voor mij alleen

J.J.v.Verre.1992

Het spookhuis

in dit grote verlaten huis
voelt het niet zo pluis

krakende planken en deuren
ondefinieerbare geuren

flikkerende lichten
dreigende gezichten

ik loop op een houten trap
bevende benen bij elke stap

er klinken fluisterende stemmen
ik moet aan het duister wennen

op zolder hoor ik zacht koorgezang
schaduwen op de muur van de gang

ik blijf trillend van schrik staan
een spook in rook kijkt mij aan

sneller dan snel weggaan
de angst komt eraan

ik ren weg de straat op
mijn hart klopt in galop

ik durf niet om te kijken
niet van mijn pad te wijken

iets achter mij begint te rijzen
steeds luider gaat het krijsen

een schaduw van een reuze dier
briesend als een dolle stier

ik begin te zweven door de lucht
weet niet meer waar ik voor vlucht

mijn angst is weer verdwenen
mijn droom is daar beneden

ik wordt wakker op de vloer
voel me bezweet en stoer

kruip terug in mijn eigen bed
het spookhuis uit mijn hoofd gezet

J.J.v.Verre 1964.

Myrna

je zachte warme lippen
je lieve speelse lach
je bruine stoute ogen
die zonnige zomerdag

dansende golven langs het strand
kussende monden in het zachte zand
mijn liefde wens is uitgekomen
mooie prinses uit mijn dromen

opgewonden lust
die niet weg wilde gaan
mijn bloed kolkte
in mijn koortsige lichaam

ongeremde passie
ontluik mijn fantasie
strijdend tussen hemel en hel
in het wilde liefdesspel

ik ben je nu vergeten
je naam is weggegaan
de liefde in mijn weten
heeft jouw vertrek doorstaan

J.J.v.Verre 1967

Liefde 2

liefde is beslist geen gewoonte
liefde is zuiver blijdschap

liefde is wandelen in de eeuwig zingende bossen
liefde is creatief zijn in alles wat je bent

liefde is nieuw zijn tussen gisteren en morgen
liefde is mededogen, luisteren en geven

liefde is loslaten van al het materiële
liefde is de geborgenheid ontvluchten

liefde is leven in verbondenheid
liefde is één zijn met al het levende

liefde is tomeloze passie in het ongeremde
liefde is de serene rust, kijken en genieten

liefde is eindeloos en vernieuwend
liefde zijn wij met jou daarbij


J.J.v.Verre 1970.

Liefde 1

liefde is
denken aan
toen

toen was
denken aan
doen

doen was
toen
een zoen

J.J.v.Verre 1969

Te laat

vandaag zal ik de man worden
die ik voor jou had willen zijn

jouw woorden zullen de weg wijzen
in mijn dromen van vroeger

mijn weten zal leven in ons verleden

de idealen zal ik veroveren en
aan mij onderdanig maken

ik zal bewijzen dat wat we ooit dachten
maar nooit deden, ons verwachtte

ik zal voor ons beiden leven

maar weten dat mijn leven
wacht op jou als vrouw.

J.J.v.Verre 1969.

Rosita

kastanje bruin krullend haar
blauwe meedogenloze ogen
een babyachtige neus
boven volle paarse lippen
met bijpassende nagels

alles was nog onuitgepakt
in een strakke groene jurk
zwarte fonkelende netkousen
in muiltjes met stilettohak
onder een grote paraplu

bleke sproeten huid
onvolwassen borsten
magere blote billen
gestriemde rug
je naakte waarheid

verstopt in verleiding
verhult in materie
vertelt in stilte
vergeten in woorden
verlegen in liefde

J.J.v.Verre 1969.

Spiegel

ijzig glas vlak
van belichte momenten
groteske manipulator
van spiegelende illusie
mijn ego ontbeert u
om mooier te worden

mijn tanden staan in rij
om glanzend te worden
tandpasta resten verstoppen zich
mijn haar vraagt om scheiding
mijn gelaat lacht naar u
om mooier te lijken

mijn denken loopt u voorbij
maar de weerspiegeling lokt
het weten van de tijd
trekt als een magneet
aan mijn diepste kern
om stabieler te zijn

spiegelend bewustzijn
wacht op erkenning
mijn ogen geven ruimte
aan het innerlijk weten
lichtgevende introspectie
door reflectie van de ziel

J.J.v.Verre 1976.

Unctat

woelige wereld wacht op mij
wentel niet weg maar kijk opzij
want ook ik zou kunnen zijn
degene die roept en niets kan horen,
die ook van jou had willen zijn
maar die het evenwicht zou verstoren.

andere aarde achter mij
aarzel niet en maak hen vrij
zodat wij samen kunnen leven
vrij van honger,strijd of pijn
opdat we beiden zullen streven
naar het gemeenzaam anders zijn.

duistere dromen drijven vrij
over de beschaving zonder mij
niet alles zal straks beter zijn
de ene blijft arm,de ander rijk
maar ieder kan zichzelve zijn,
want niemand is elkaar gelijk.


J.J.v.Verre 1968.