niet alles blijft donker in de nauwe cel
witte wanden zoeken het spaarzame licht
tussen de dag en de stralende buitenlamp
die het kleine raam amper kan doorlaten
geprojecteerde tralies die de muur beschaduwen
en de trigger vormen van nare gedachten
die blijven rondspoken in mijn verstilde hoofd
waar wachten op vrijheid niet meer wordt geteld
eenzaamheid is een zijnstoestand van onmacht
die het verdwaalde lichaam in ruimtetijd verward
levens worden gespaard door levenslange straf
dood is niet wreder als je zolang wachten mag
J.J.v.Verre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten