de schaduw van de maan
toont beweging op het gras
het schijnsel door de bomen
maakt licht wat donker was
de schaduw van de maan
speelt met mijn gedachten
graaft in de herinnering
wat we samen verwachtten
de schaduw van de maan
maakt lucide dromen wakker
ontmoeting was geen toeval
jij zocht in mij een makker
de schaduw van de maan
doet beseffen dat je nog weet
van al die spannende dingen
die je toen alleen samen deed
de schaduw van de maan
verlicht jouw koude steen
iets op deze kille rustplaats
maakt ons toch weer een
J.J. van Verre. 1974
