weet nog hoe het begon
kookte maar wist niet waarom
alles moest schoon en opgeruimd
hoekjes noch gaatjes werden verzuimd
wie ben ik geworden deze week
een student die worstelt met bleek
met ogen voor knusse gezelligheid
want deze ontmoeting kent geen tijd
per toeval ontmoet in de metro
onder mijn arm een groot cadeau
voor mijn huidige vriendin Claartje
die met die bril en dat blonde staartje
maar nu was alles in verwarring
mijn hoofd was chaotisch maar blij
een ongekende nestdrang nam bezit van mij
draaide muziek met een stevige drum erbij
lagere school vriendin kwam eten
Sofie van Amstel had zij geheten
haar initialen hadden in mijn agenda gestaan
helemaal vergeten had ik nooit gedaan
het zou deze avond gaan gebeuren
nog even mijn tafel met bloemen opfleuren
kaarsjes klaargezet met aansteker erbij
feestelijke servetjes bij het schone eetgerei
alles was nu piekfijn in orde
de rust was insane in my brain
de muziek was klassiek geworden
de verlichting was uitgekiend flame
als voorbereiding op de salade
avocado’s, tomaten en uien snijden
die laatste daad had ik moeten vermijden
toen de bel ging begon mijn natte lijden
tranen biggelen over mij wangen
naar dit ogenblik had ik zo'n verlangen
schuchter deed ik de voordeur open
mijn droom ontmoeting was gebroken
veranderd in een zilt tranendal
dorst ik haar niet meer te kussen
keek in haar verbaasde ogen
wazig verblind door het vele vocht
deze rollende tranen huilen niet
had ik haar met overslaande stem
toevertrouwd en omlaag gekeken
jammer zei ze, ik hou van verdriet
verdriet ik hou ook van jou
dacht ik snel in mijn hoofd
zelf tranen zijn gedoogd
voor deze knappe vrouw
J.J.v.Verre.
