dromend van een spierwitte vlag
luisterend naar de stilte vol ontzag
wiens namen allang zijn verdwenen
in de lange rijen van gekruiste stenen
voor hen kwam die vlag te laat
als je voor een tank loop staat
die alleen het brute geweld uitspuwt
ook als je die vijand nimmer schuwt
Margraten ziet de zon verschijnen
die de stenen graven overbelichten
maar ook haar kilheid laten verdwijnen
in een landschap van verloren berichten
al die moedige amerikanen op een rij
zij hebben mij voor een deel geschapen
want wat waren mijn lieve ouders blij
dat zij bevrijd in 45 mij in 48 zagen slapen
ik ben onze bevrijders dankbaar
dat wij ons land konden herbouwen
want wij waren nog best breekbaar
om al het oorlogsleed te aanschouwen
J.J.v.Verre.
Tijdens mijn bezoek aan Margraten in juni 1976, waar 8.000 Amerikaanse soldaten liggen begraven en worden 1722 vermisten op de Muren der vermisten herdacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten